سرکار خانم عظیمی با آرزوی سلامتی و بهروزی شما و خانواده گرامی پرسش هایم را آغاز میکنم
1-در ابتدا می شود لطف کنید و خودتان را به ما بشناسانید از دیدگاه یک هنرمند.
مدینه عظیمی هستم،متولد ۱۳۷۹ه‌ش در شهر زیبای کابل.در سال۱۳۹۶ سند بکلوریا را از مکتب محراب‌الدین دریافت نمودم و بعد از سپری نمودن آزمون کنکور به دانشکده‌ی زبان و ادبیات فارسی دری دانشگاه کابل راه پیدا کردم و همزمان با تحصیل در دانشگاه کابل در انستیتوت اساسات علوم اسلامی نیز مشغول تحصیل و فراگیری علوم اسلامی بودم.
خانم عظیمی بین شاعرانی که دوست داشتید گویا خانم فرخزاد هم بوده است. شخصیت ایشان از شرایط زمان روشنفکران ایران دور نیست . زمانی که ایران به سوی مدرنیسم پیش میرفت و خوب چندین سال بعد همه چیز ناپدید شد مانند یک زلزله هرچند این تجربه برای شما هم ناآشنا نیست.
2-چرا فروغ را دوست دارید؟ آیا تنها شعر او یا تک فیلم سینمایی او هم برای شما جالب بوده است؟
.فروغ فرخزاد ره‌گشایی که بعد از او زنان با شهامت به جست‌وجوی خود در جامعه و‌جهان قدم گذاشتند
فروغ مردان را سبب اصلی اسارت زنان می‌دانست به همین منظور در مقابل سنت مردسالاری قیام کرد.فروغ دنیای جدید را در شعر برای بانوان ساخت.در کنار اشعار این بانوی مبارز فیلم مستند او هم برایم مثل اشعارش جالب و زیبا بود فیلم خانه سیاه است به نویسندگی و کارگردانی خود فرخزاد.
شما یک فعال زنان هم بوده اید یا شاید بشود گفت کنشگر فرهنگی دختران جوان و یک جوان پیشروی دانشگاهی و دانشجوی ادبیات فارسی. برخی ادیبان مثبت نگر و عارف گرای فارسی مانند آقای دکتر الهی قمشه ای ادبیات فارسی را راه شفا روحانی و پیروزی دنیا و آخرت نیز می دانند.
3-آیا هنوز هم مانند گذشته خود را پرتوان و پر هدف می دانید؟ شاید بشود گفت امروز امید فرهنگیان تنها امید شخصی آن ها نیست امید یک اجتماع هم هست. چقدر با این گفته موافق هستید؟
با این جمله کاملا موافق هستم زیرا فرهنگیان دیده‌ای تیزبین و اندیشه های ژرف‌نگر دارند،اوضاع جامعه را کنکاش کرده و نابسمانی های جامعه را در نوشته های خود بازتاب می‌دهند و گاهی همین نوشته ها جوامع را به سوی انقلاب های بزرگ سوق می‌دهند
4- آیا به دید شما هم ادبیات فارسی امروز می تواند راه نجات ملت فرهنگی فارسی زبان در این چند کشور باشد. چنانکه پس از حمله مغول یا فراز و نشیب های تاریخی دیگر بود؟
چنانچه هزاران سال قبل از امروز این زبان راه نجات بود و از بین نرفت الان هم می‌تواند قوی تر از قبل باشد به هر اندازه‌ای که تلاش کنند این زبان را از میان بردارند نمی‌توانند زیرا فارسی شاخه نیس،برگ نیس که از بین برود ریشه است و ریشه ها به آسانی از بین نمی‌روند ولی شرط یک‌پارچه‌گی،اتحاد،اتفاق و کنار هم بودن این ملت ها است.
سال های گذشته سال های بسیار سختی بر مردم سرزمین شما گذشت. هنوز هم روزگار چه در سرزمین شما و چه دیگر سرزمین های فارسی زبان پر از ناملایمات است.
5- به گمان شما نقش دختران آن سرزمین برای امروز و آینده چیست؟
زنان نیم و یا بیشتر نفوس یک کشور را تشکیل می‌دهند، هنگامی که به زنان فرصت داده میشود میتوانند با شرایط وفق یافته و بر عوامل بیرونی که زندگی خود و خانواده شان را شکل میدهد، تاثیر بگذارند.
نقش زنان و دختران در جامعه به عنوان دختر امروز و مادر فردا است؛دختران ما اگر امروز درس بخوانند و پیشرفت کنند فردا مادرانی هوشیار،دانا و توانا می‌باشند،این مادران فرزندان دانا به جامعه تقدیم می‌کنند که مخالف جنگ و کشتار هستند به همین سبب نمی‌خواهند زنان پیشرفت کنند تا فردا بتوانند فرزندان شان را به اسارت بگیرند و جنگ را ادامه بدهند
در اینجا میخواهم به زمینه کاری خودمان امنیت غذایی اشاره کنم .
روزهای پس از سرنگونی دولت پیشین چیزی شبیه قیامت رخ داده بود و ما میدیدم غذا هیچ حتی نان هم نایاب شده. درد زجر آوری برای خود من همراه داشت. از سویی فاجعه انسانی و از سوی دیگر مردم هم تبار در رنج و سختی .
6- اگر بخواهید آن روزها و صحنه ها را برای ما توصیف کند آن بیان چه خواهد بود؟
روزی که جمهوریت سقوط کرد را نمی‌توان اصلا بیان کرد زیرا حالتی نبود که قابل تحمل باشد در یک روز تمام آرزو ها خواب ها و آینده ما را به خاک سیاه نشاندند و رفتند.از یک‌سو بیکار شدن تنها نان آور فامیل سپری کردن شب ها و روز های زیادی را گرسنه و.روز بر بادی هدف ها و آرزو های ما اصلا قابل وصف نیست
شما میدانید که جنگ امروز در اروپا و بسته شدن راه صادرات غلات سبب شده از سویی قیمت جهانی غذا بالا برود و از سوی دیگر روسیه با بستن راه دریایی صادرات غلات اوکراین که بزرگترین فروشنده غلات به سازمان های بشر دوستانه در پیوند با غذای ملل متحد بوده از سوی دیگر یک چالش خطرناک ایجاد کرده. همزمان ده ها میلیون نفر در سراسر جهان نیاز به کمک های غذایی دارند و بودجه کافی وجود ندارد.با نگاه به این آشفته بازار
8-آیا گمان می کنید دنیا سرزمین شما را فراموش کرده است؟ اگر بخواهید پیامی بدهید، پیام شما به مردم دنیا چیست؟
جهان سرزمین ما را فراموش کرده‌اند؛اگر این‌گونه نمی‌بود چرا در برابر نقض حقوق زنان و اطفال و به انزوا بردن زنان توسط طالبان اقدامی نکردند؟چرا در برابر کشتار طالبان سکوت کردند؟
پیام من به همه‌ی مردم دنیا این است که:(با زنان افغانستان باشید یک‌بار خود و یا زنان تان را به‌جای این زنان قرار بدهید شاید آن وقت درک کنید که این زنان چه می‌کشند)
