۷۵ سال از زمانی می گذرد که در تاریخ بشر ماندگار شده و نامش با حقوق بشر پیوند خورده است. اعلامیه درخشان جهانی حقوق بشر که بر برابری انسان ها و حقوق آن ها یاداوری و پافشاری دارد. در طول این سال ها جنگ ها و کشتارها رخ داده است و بارها اصول این حقوق به دست ستمگران شکسته شده است ولی ریشه این درخت آنچنان محکم است که دیر یا زود همه را واردار به تسلیم خواهد کرد. یکی از حقوق بنیادین بشر حق بر غذا است. گرسنگی سال ها و قرن ها برخی از خانواده بشری را آزار داده است. در دنیای امروز که از سویی با بحران ها و جنگ های دردناک روبرو است و از سویی با شمار بالای مردمانی که بر روی کره زمین زندگی می کنند و بیش از اندازه توان این سیاره از ذخیره های آن استفاده می کنند که پی آمد آن آلودگی بالای زیست بوم شده است . شاید در این روزگار سخت فرا رسیدن سالروز گرامیداشت حقوق بشر سبب شود تا مردمان این کره خاکی کمی بیندیشند و بدانند که جدا از تمام وابستگی های قومی، مذهبی، ملی و سیاسی همه انسان هستند و همه سرنشینان یک کشتی در اقیانوس بی منتهای جهان. سرنشینان این کشتی از هم جدا نیستند و آسیب به یکی از آن ها دیر یا زود بر همه آن ها آسیب خواهد زد. جا دارد در اینجا بخشی از این شعر سعدی شیرازی شاعر بزرگ ایران را یاداوری کنیم که:
بنی آدم اعضای یک پیکرند
که در آفرینش زیک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی .
با آرزوی روزهای زیباتر برای تمام مردم این جهان
آ. آدکانیان
