گفتگو ما با نارک اوهانیان است. او دانشجو و یک کنشگر زیست بوم می باشد. در کنار سپاس از زمانی که برای ما گذاشت از نارک پرسش های مان پرسیدیم.
1-خواهش می کنم خودتان را برای ما شناسانید و در مورد رشته کاری و زیر بخش های آن به ما بیشتر بگویید؟
“سلام، من نارِک اوهانیان هستم، دانشجوی دوم سال دانشگاه آمریکایی ارمنستان، که در رشته‌ی علوم کامپیوتر با گرایش زمینه کوچکی در مطالعات زیست بوم آموزش می بینم. خط آموزشی و پیشه من با پایبندی به کنش های زیست بوم و پیشرفت پایدار، به‌ویژه در بخش هایی که زیر تأثیر دگرگونی های آب‌وهواییبه گونه سختی بوده اند به گونه ژرف آمیخته شده است. دلبستگی من به این زمینه از تجربیات کودکی‌ام در دره‌ی آرارات ارمنستان آغاز می‌گیرد، منطقه‌ای که با چالشهای محیطی مانند بیابان‌زایی روبرو است. شاهد بودن نقش این چالشها گونه مستقیم بر من اثر گذاشته و اندیشه هایم هایم را برای کمک به پیدایش راهکارهایی که پایداری زیست بوم را با سختی های زیستگاه انسانی آمیخته کنند، پشتیبانی کرده است. اکنون، من رهبر پروژه‌ی کلیماپولیس هستم، یک استارتاپ نوآورانه زیر برنامه نسل بی‌پایان که به دست یونیسف در ارمنستان پشتیبانی می‌شود. هدف ما دگرگونی در آموزش زیست بومی برای نوجوانان است، آموزش دادن به نسلی که به مشکلات زیست بوم زودکنش و تلاشگر باشد. از راه این پروژه، من برنامه‌های آموزشی و کارهایی را گسترش داده‌ام که به نزدیک هزار نفر از جوانان درباره‌ی روش‌های پایدار و پاسبانی از محیط زیست را آموزش داده ایم. بیش بر این، نقش من به عنوان قهرمان اقلیمی کودکان و جوانان در منطقه‌ی آسیای مرکزی و اروپا در COP27 سازمان ملل متحد برای دگرگونی آب‌وهوایی، به من امکان پشبرد آگاهی از امور دگرگونی های آب‌وهوایی را داده است. در اینجا، هسته فکر من بر افزایش آگاهی از پرسش ها پیرامون دگرگونی های آب‌وهوایی و گسترش راهکارهای زندگی پایدار بوده است. من باورمند هستم که یکپارچه‌سازی فناوری با راهکارهای زیست بومی می‌تواند به پی آمدهای دگرگونی ساز بینجامد. پیش‌زمینه‌ی فنی من در دانش کامپیوتر به من توانایی ساخت ابزارها و نرم افزارهای نوآورانه را میدهد که آموزش و گسترش نقش آفرین در زمینه امور زیست بوم و امنیت غذایی را آسان می‌کنند. این رویکرد به پرسش های زیست بومی پاسخ پرشتاب میدهد و با گسترش شیوه‌های کشاورزی پایدار و فرماندهی دارایی ها ، به امنیت غذایی بلند زمان کمک میکند. دلبستگی من به فناوری و پایداری، انگیزه‌ام برای کار در این زمینه است. من مشتاقانه می‌خواهم توانمندی ها و آزموده ها خود را به‌سمت گسترش راهکارهای یکپارچه که به پاسبانی زیست بوم و پیشرفت پایدار می‌پردازند، بشناسانم.
2-بحران زیست بومی جهانی مرزهای سیاسی را نمی فهمد و نقش هایی با سختی های متفاوت ولی برتمام جهان دارد. دید شما در مورد چگونگی امروز جهان و آینده‌اش از دید چالشهای زیست بومی چیست؟
چالش های زمان ما بسیار زیاد و به درستی چندلایه است که بزرگترین آنها دگرگونی های آب و هوایی است. شتاب دگرگونی کنونی در آب و هوای زمین پرشتاب است که ناشی از کنش های انسانی است که درشتی گازهای گلخانه‌ای ناشی از سوزاندن سوخت‌های فسیلی، جنگل‌زدایی بزرگ است و کارهای پیشه ور در مقیاس بزرگ را افزایش میدهد. این شتاب سبب افزایش دمای کره زمین، افزایش سطح آب دریاها و سخت شدن دگرگونی های آب و هوایی است. درکنار این، به گونه گسترده بیان می شود که میزان از بین رفتن گونه زیستی بالا است و کارهای ناشی از انسان که از بیشترین ترین آنها دربرگیرنده نابودی زیستگاه، آلودگی، ماهیگیری بی اندازه و شناساندن گونه های دشمن است. این از دست دادن بسیار ویژه است، زیرا در پایان بر توانمدی زیست بوم ها برای انجام کارهای زندگی بخش مانند گرده افشانی نقش می گذارد..
پاکسازی آب و ذخیره کربن به نمونه، کاهش چگونگی هوا، آب و خاک به سبب فراوردهای جانبی کارخنه ای، آلاینده های پلاستیکی، رواناب آفت کش ها از زمین های کشاورزی، و پخش گازهای گلخانه ای از باربری و پروراندن، امری بهنجار است. همه اینها بیم های بسیار برای تندرستی انسان و جانداران و کاهش چگونگی زندگی در زیست ما دارد. جستار دیگر موارد ویژه کاهش دارایی های زیستی است – آبزیان ، مواد ریستی، جنگل‌ها و دیگر است که نمی‌توان آنها را ادامه داد. بهره برداری بیش از اندازه از این دارایی های زیستی پی آمدش کمبود و افزایش هزینه ها می شود.
هماوردی و سایر درگیری های گمانی این ممکن است در پایان پی آمدش به نبود خشنودی برای نسل های آینده شود. در این زمینه، نابودی زیست بوم سبب زیاد شدن این امر می شود.
آسیب پذیرترین هموندان ، بیشتر در جایگاه ها در حال گسترش که بیشتر زیستگاه ها نبود زیرساخت برای سازگاری و نرمش پذیری در برابر این دگرگونی ها هستند. این نه تنها از نابرابری های اجتماعی حمایت می کند، بلکه سختی های فقر و آوارگی را سخت تر می کند. ویژه تر از همه، آینده پایدار را تنها می توان از راه نوآوری و فناوری در دید آورد. این راه کارهای نوآورانه آینده در انرژی های برگشت پذیر، کشاورزی پایدار، و پاسداری از آب، امیدی را در کاهش هرگونه نابودی جدید زیست محیطی ایجاد می کند..
مراحل سیاست در همه سطوح، محلی یا جهانی. این تلاش، به عنوان مثال، توافقنامه آب و هوای پاریس، یک ابتکار جهانی است، اما نیاز به اجرای قوی تری دارد. آگاهی عمومی و مشارکت فعال ستون فقرات توسعه است. انتظار می رود که آموزش افراد یا گروه های مجرد در مورد مسائل زیست محیطی می تواند به عنوان محرکی برای رفتار مصرف کننده پایدار عمل کند و درجه سیاست های حمایتی را افزایش دهد. بازسازی و زنده سازی زیست بوم ها به همان اندازه زندگی بخش است. پروژه های در اندازه های بزرگ مانند زنده سازی جنگل ها و بازیابی تالاب ها اهمیت یکسانی در برابرشدن فراگیر زیست بومی دارند و به ته نشینی کربن کمک می کنند. در بررسی پایانی، رویارویی با این سختی ها به همکاری پایدار، نوآوری و پایبندی ژرف به پایداری بستگی دارد. چالش ممکن است بزرگ باشد، اما درنگ و پایبندی روزافزون جهانی به دستور کار پیشرفت پایدار، بارقه‌ای از امید را پی آمد دارد.
3-جنگ ها اثرات زیان باری بر زیست بوم دارند ، به تازگی یک کشتی با چند تن ماده شیمیایی در دریای سرخ به سبب وجود درگیری غزق شده است . نگاه شما به بیم های زیست بومی درست شده شده در جنگ ها چیست ؟
نقش جنگ‌ها و درگیری ها با ساز و برگ ممکن است بسیار سخت باشند و زمان های داشته باشند که می‌توانند به گونه همزمان بر زیست بوم و گستره های انسانی نقش داشته و آسیب برسانند. به عنوان نمونه، مورد شما یرامون یک کشتی که در طول درگیری جنگ افزاها در دریای سرخ با بار کودهای شیمیایی غرق شد، نمونه‌ای از این است که جنگ‌ها ممکن است به طور توانمند به چالش های سهمگین زیست بومی برسند و به زیست بوم دریایی و فراتر از آن به سبب مواد سمی که آزاد می‌شوند، آسیب برسانند. این ممکن است شامل فرسایش زمین، نابودی زیست بوم و آلودگی شدید در گستره
نبردگاه ها باشد. برای نمونه ، در درازای درگیری آرتساخ، نقش آسیب زننده پررنگی با نابودی گروهی از جنگل‌ها و زمین‌های کشاورزی و آلودگی آب رخ داد. همان گونه که گزارش شده است، استفاده از فسفر سفید به دست نیروهای آذربایجانی یک امر ویژه است زیرا می‌تواند سوخت‌نی های ویران‌کننده‌ای بسازد و آلودگی خاک و آبی بی‌پایان را پدید آورد که به زیست بوم و تندرستی انسان نقش خواهد گذاشت. جنگ‌ها همچنین مشکلات زیست بومی ناراسته را کارا می‌کنند زیرا به جابجایی مردم می انجمند که فشار زیست بومی را در گستره میزبان افزایش میدهد. این بیشتر سرانجام به شتاب درفرسایش زمین، فرسایش خاک و کمبود آب می‌شود. برای نمونه ، در یک درگیری جنگی مانند در اوکراین، درگیرهای جنگی فشرده به پی آمد به آسیب زیست بومی پررنگ شده است: خانه‌ها و زیرساخت‌ها به آتش کشیده شده‌اند، و آلودگی ناشی از درگیر های جنگی به گونه چشمگیری بی آلودگی هسته‌ای را در نزدیکی کارخانه های هسته‌ای افزایش داده است.
هشداردهنده ترین نقش بر زیست بوم در درگیری ها پایدار و دراز زمان است. تهدیدات زیست بومی در گستره های زیر نفوذ درگیری ها نه تنها فیزیکی هستند، بلکه می توانند از راه نابودی نامناسب یا خود خواسته مواد بیمناک، آسیب دراز زمان زیست بومی بیافرینند و آلودگی دراز زمان در جانداران فراهم آورند.
نابودی زیست بوم های آمده از جنگ سبب می شود به آسیب رساندن به بخش های ویژه اقتصادی مانند کشاورزی و ماهیگیری می شود که پایه پیشه و کار مردم بومی را دربر می گیرد. چنین آسیبهایی توانمندی در کشاورزی را کاهش میدهد و چونی آب را دچار بیم می نماید و بر تندرستی انسان و کارهای اقتصادی نقش دارد. برای رسیدگی به این چالشها به روشی مناسب، جامعه جهانی باید اقداماتی مانند حل مناقشه پایان بخشی به جنگ ها، زنده سازی زیست بوم، و انجام درست هنجارهای جهان که از آنها پاسداری میکند را انجام دهد. زیست بوم در زمان جنگ برای نمونه ، برنامه زیست بومی سازمان ملل متحد یک ارگان مهم در ارزیابی و کمک به گستره های درگیری در بهبود محیط زیست است. بیم های زیست محیطی جنگ به اندازه ای زیاد است که ممکن است چندین دهه تلاش برای پاسبانی از زیست بوم را بیهوده کند. بنابراین، صلح پایدار و بهبود زیست بوم در گستره های درگیری از اهمیت نخستین برخوردار است. آنها نیاز به هوشیاری و اقدام زیادی در سراسر جهان دارند و خواستار گفتگو، تفاهم و همکاری همه طرف های در پیوند در یک ماجرا هستند..
4- مسابقه داشتن جنگ افزارها ،در گستره جهانی تن خواه پولی خیره کننده ای را برای گسترش و فروش جنگ افزارها هزینه می کند. با درنگ به چالش سخت زیست بومی، این هزینه های جنگی را چگونه می بینید؟
هزینه های سنگین کلان جنگی، به ویژه در درازای یک مسابقه در داشتن جنگ افزارها در اندازه جهانی، نگرانی های ژرف را در برابر نیاز پایه ای برای پاسداری از زیست بوم و حقوق بشر برمی انگیزد. استفاده از هزینه های بزرگ پولی و فکری ارزشمند برای گسترش و ساخت جنگ افزارها نه تنها به مفهوم از دست رفتن زمان برای روبرو شدن با چالشهای زیست بومی است، بلکه بیشتر موارد شکستن حقوق بشر و نابودی زیستگاه ها را افزایش میدهد.
پولی که برای ارتش هزینه می شود، مزایای توانمندی را که به پیشرفت پایدار، پاسداری از زیستگاه ها و خدمات کمک رسانی همگانی دارد، رد می کند. برای نمونه ، سرمایه گذاری در فن‌آوری‌های انرژی های بازگشت پذیر، زنده سازی دوباره زیستگاه ها و نرمش پذیری آب و هوا سودمندی های درازی برای سیاره و مردم آن خواهد داشت. این بخش ها بیشتر زمان ها بدون سرمایه گذاری درست هستند زیرا برتری به هزینه های دفاعی داده شده است.
به راستی، کارهای سپاهیگری مایه نابودی گسترده زیست بوم می‌شود – از آلودگی ناشی از ساخت و آزمایش جنگ افزارها گرفته تا نابودی زیستگاه ها در اثر تمرین های نظامی و اثرات دراز زمان پیرامون درگیری، همان گونه که پیشتر گفته شد. از دید ردپای کربن، ارتش یک استفاده کننده بسیار بزرگ از سوخت های زیرزمینی است.
این رفتار به حقوق بشر آسیب می زند: روند ابزار جنگی به گستره های درگیری برانگیزنده پرشتاب بیشتر درگیری ها در اندازه سختی و زمان ، افزایش کشته های شهروندان نا سپاهی، آوارگی و رنج می شود. دوم، جستار نگرانی در مورد رژیم های فرستنده جنگ افزار و توانمندی استفاده آنها برای شکستن حقوق بشر به دست این رژیم ها بسیار برجسته است. گسترش و پیاده سازی جنگ افزارهای خود ران ، چه هواپیماهای بدون سرنشین یا به دست هوشواره، پرسش های منشوار دیگری را در مورد اینکه چه کسی باید در جنگ پاسخگو باشد را می سازد.
هزینه و سود، یکی از دانسته های هسته ای اقتصادی، هنگام استفاده از پول و دارایی ها برای جنگ افزارها به ذهن یادآوری می شود که نمی توان آن را برای تندرستی، آموزش و پاسداری از زیستگاه هزینه کرد. این بخش‌ها یکراست به آسایش انسان و پایداری پیرامون کمک می‌کنند، اما به گونه فراگیر در بسیاری از جاهای جهان پول بسنده را ندارند.
باید یک دگرگونی راهبردی در برتری دادن های جهانی برای هماهنگی با این نگرانی ها وجود داشته باشد. اینجا برخی کارها که توانمندی پنهان دارد بیان می گردد:
امنیت را دوباره بازگو کنید تا یکپارچگی پیرامونی و زنهار انسانی را در بر می گیرد. هنگامی که چنین بازگویی در زیر یک چتر گسترده ساخته می شود، می تواند بیمه کند که تن خواه های میهنی با اهداف پیشرفت پایدار هماهنگ هستند.
پیمان ها و همکاری نامه های جهانی که بر ساخت و فروش جنگ افزارها فرمان دهنده است، می تواند شمار تمام جنگ افزارها را در جهان کاهش دهد و بن مایه ها را برای اهداف سازنده تر کنار گذارد.
گسترش صلح و نوآوری ها راهکارها درگیری نیاز به هزینه های سپاهیگری را کاهش می دهد، پایداری را بهبود می بخشد و به سود حقوق بشر و پاسداری از زیستگاه ها است.
روشن سازی بیشتر در هزینه‌های سپاهیگری و داد و ستد جنگ افزارها بسیار سودمند است، زیرا مردم و بنیادهای جهانی می‌توانند دولت‌ها را در مورد استفاده از چنین دارایی هایی در دید بگیرند، به این چم که کنش های دولت‌ها سرچشمه شکست های حقوق بشر و نابودی زیستگاه ها نمی شود .
به راستی ، پایداری و شکوفایی دراز زمان جهانی تنها با دگرگون کردن الگوی همگیر از رزمی گرایی به رویکردی یکپارچه برای ارزش‌گذاری و پاسداری از پایداری زیستگاه ها شدنی است. حقوق بشر. پیمان دراز زمان و دگرگونی نگرش باید بخشی از کارها در اندازه های میهنی و جهانی باشد.
5-با بیش از گنجایش شمار مردمان جهان، فشار فزاینده ای بر دارایی های زمین برای فراهم سازی مواد غذایی بوده است. این به آلودگی و مشکلات بهداشتی می انجامد. برای گشایش این مشکل چه راهکاری را پیشنهاد می کنید؟ در کنار آن همکاری در کشاورزی پایدار چگونه می تواند می تواند به آشتی جهانی کمک کند؟
با افزایش شمار مردمان در جهان، فراهم سازی مواد غذایی مورد نیاز است، بنابراین فشار بیشتری بر دارایی های زمین وارد میکند و برای نمونه، آلودگی و گرفتاری های بهداشتی را در پی خواهد داشت. با این همه، با باور درست به دانش و یکجا شدن بر راهکارهای نوآورانه، راهگشایی های امیدوار کننده ای برای این چالش ها در دست است. در کنار این، کشاورزی پایدار می تواند نقش بزرگی در پشتیبانی صلح از راه همکاری به جای آورد.
شیوه های نوآورانه کشاورزی، مانند:
کشاورزی دقیق: با پشتیبانی از فناوری هایی مانند جی پی اس و حس گرهای اینترنت چیزها، استفاده از آب، کاربرد آفت‌کش‌ها و کودها را می‌توان به درستی استفاده نمود. چنین روش هایی برای استفاده از مواد شیمیایی به کاهش دورریزها و جلوگیری از بیم برای زیست بوم کمک می کند.
کشاورزی ستونی: رشد فرآورده های در اشکوب های انباشته، یکی روی دیگری، در ساختمان ها در چگونگی در چیرگی مایه استفاده بهینه زیاد در استفاده از زمین و همزمان استفاده پس انداز گرانه آب و کاهش استفاده از آفت کش ها و علف کش ها می شود.
بهسازی ژنتیکی و ترمیم ژنی: پیشرفت آینده در بازسازی ژنتیکی و فناوری ترمیم توانمند است برسد به فراوردهای پایدار در برابر آفات و بیماری‌ها با کاهش ورودی‌های شیمیایی و ویژگی‌های نرمش پذیر در برابر آب و هوا ، که در سازگاری با دگرگونی های آب و هوایی بسیار ستوده است.
شیوه های پایدار و گردانش دارایی ها، مانند:
کشاورزی جنگل مانند: درهم کاشت درختان و درختچه ها در چشم اندازهای کشاورزی به بهبود گوناگونی زیستی و بهروزی خاک و کاهش فرسایش کمک می کند. این به خودی خود به گرفتن کربن و روبرو شدن با دگرگونی های آب و هوایی کمک می کند.
کشاورزی زنده کننده: شگردهای های پی درپی سازی کشاورزی، کشت پوششی و کاهش خاک ورزی به بازیابی تندرستی خاک، افزایش نگهداری آب و گردهم آمدن مواد آلی خاک کمک می کند و سامانه های کشاورزی را نرمش پذیرتر می کند.
برتری های همبودین-ترازداری(اقتصادی) و زیست بومی، مانند: کاهش دور ریز مواد خوراکی: سامانه های پخش ماتکان خوراکی کارساز تر همراه با ساختارهای انبار سازی بهتر می تواند هدر رفت خوراک را از زمین کشاورزی به استفاده کننده کاهش دهد و فراهم سازی خوراک را کارآمدتر و تنش کمتری برای زیستگاه فراهم کند.
دگرگونی در رژیم غذایی: با نگاه به اینکه فراهم آوردن گوشت بیشتر زمین و دارایی ها فشرده است، گسترش دستورات خوراکی که کمتر به گوشت و بیشتر به خوراک های گیاهی پشتوانه دارند ، فشار بر دارایی های زمین را کاهش میدهد.
کشاورزی پایدار یک زمینه همکاری بی مانند است. فناوری‌های همسود کشاورزی و دیگر برنامه های پژوهشی می‌توانند کشورها را با توانمدسازی سودهای دوسو و کاهش درگیری‌ها به یکدیگر نزدیکتر کنند. برای نمونه، در مورد فرماندهی آب، از آنجایی که کشاورزی یک نگرانی فراتر از مرزها است، نگهداری همکاری جویانه آب می تواند بنیادی برای ساخت پیوندهای دیپلماتیک گسترده باشد. به اینگونه، برنامه‌های جهانی پیشرفت کشاورزی، ناحیه ها را از راه امنیت خوراکی بهتر، کاهش فقر و کمتر آماده درگیری به همبودگاه هایی آرام دگرگون میکند. دولت ها، سازمان های میان کشوری(جهانی) و بخش نا دولتی برای پایداری و صلح می توانند از اینها پشتیبانی کنند. چکیده وار، فرا گرفتن شیوه‌های کشاورزی نوآورانه و برپایه دانش و همکاری‌های جهانی دگرگون کننده در کشاورزی پایدار می‌تواند پاسبانی در برابر چالشهای سخت آلودگی و تندرستی از سوی بالارفتن شمار مردم را بیمه کند و به صلح و پایداری جهانی کمک کند. رویکرد خوش بینانه با فناوری و همکاری با یکدیگر برای ساخت آینده ای پایدار برای همه درست خواهد خواهد شد.
