چشم انداز امنیت غذایی در ایران

چشم انداز امنیت غذایی در ایران

ایران در حالی سال 1402 خورشیدی را به پایان رساند که براساس آمارهای بانک مرکزی ایران قیمت تمام شده مواد غذایی در ایران در ماه اسفند 1402 (فوریه سال 2024) نسبت به ماه مشابه سال قبل 31.60 درصد افزایش یافته است . بر اساس گزارش این بانک تورم مواد غذایی ایران به کمترین میزان از سپتامبر 2020 رسیده است. بر اساس گزارش سایت ترید اکانامیکس  تورم مواد غذایی در ایران از سال 2012 تا 2024 به طور متوسط 34.95 درصد بوده است که در ژوئیه 2022 به بالاترین حد خود یعنی 87.00 درصد رسیده بود.

با این چگونگی آمارها چه چشم اندازی را می توان در برابر امنیت غذایی ایران دید؟

پاسخ به این پرسش سخت است و تا مقدار زیادی بستگی به رفتار دولت ایران در آینده دارد. آنچه باید دانست هشدار به دولتمردان است نسبت به آینده. نا امنی غذایی از جمله چالش هایی است که پیش روی کشور می باشد. این چالش نه تنها به گونه خزنده و پیش رونده سبب فرسایش زندگی همبودگاهی ملت ها می شود که می تواند در جایی سبب ایجاد جرقه های خروش های مردمی شود. این آشکار است که غذا ابتدایی ترین نیاز انسان است و سرپرستان خانوار ها اگر نتوانند این نیاز ابتدایی را پاسخگو باشند دچار بهم ریختگی های روانی شدید خواهند بود . به این ترتیب برای پاسخ به این نیاز فساد اقتصادی رشد خواهد کرد و به تمامی بخش ها گسترش خواهد یافت و هزینه های اداری کشور را افزایش خواهد داد.

از سوی دیگر بار روانی این چالش سبب بهم ریختگی در ساختار خانواده ها خواهد شد و زمانی که آن را به اندازه های یک کشور با بالای هشتاد میلیون شهروند ببریم می تواند چشم انداز نامناسبی از مشکلات خانوادگی ، بالارفتن سن ازدواج ، جدایی و…. را در پی داشته باشد. از سوی دیگر پیوند بین امنیت غذایی با تندرستی و سلامت روان و جسم بسیار سترگ است و نداشتن امنیت غذایی جدا از ایجاد چالش های روانی که سبب ایجاد گونه های متفاوت ناامنی در زندگی همبودگاهی می شوند همچنین بیماری های بسیاری را همراه دارند که در درازای زمان توان بسیاری از شهروندان کشور گرفته و هزینه های سرسام آوری را برای شهروندان و دولت ایجاد می نماید.

چه باید کرد؟

ابتدا باید دانست چگونگی امنیت غذایی در امروز ایران بسیار آسیب پذیر و در بیم است.

دولت می بایست اقدام به برنامه ریزی های برای دراز هنگام برای جهش و دگرگونی در زمینه کشاورزی کشور نماید.

این چرخش روش کشاورزی به کشت بهینه بایستی با مشاوره دانشمندان کشورهایی باشد که در این زمینه تجربه دارند.

در این زمنیه نیاز به ایجاد کار گروه روبرو شدن با چالش(گروه بحران) در وزارت کشاورزی  با شتاب است.

از سوی دیگر نیاز به بهسازی ساختارهای اقتصادی و واردات در کشور است تا بتواند با این مشکلات روبرو شود . بهسازی ساختارهای اقتصادی سال ها است که مورد درخواست بسیاری از اقتصاددانان است.

دولت نیازمند به بازسازی سیاست های درونی و بیرونی کشور است. ایران ده ها سال است هزینه زیادی را برای سیاست های داخلی و بیرونی ناشی از خوانش انگارگانی(ایدئولوژیک) می پردازد و این توان کشور را برای بازسازی و بهسازی کشور گرفته است. این رفتار می تواند پیامدهای تاوان ناپذیری را برای کشور به همراه بیاورد.. دولت ایران نیازمند به بازسازی گسترده پیوندهای خود با همه کشورهای جهان و ساخت رفتار مسالمت آمیز، همه پذیری و بالا بردن چونی(کیفیت) پیوند با شهروندانش است.

نکته سودمند در این میان این است که دولت بارها نگرانی خود را نسبت به فشارهای وارد بر مردم بیان داشته است. همچنین بخش بزرگ شهروندان ایرانی امروزه دانش آموخته هستند و دارای زمینه پذیرش روش های نوین از همه دنیا و همچنین ساخت نوآوری ها هستند .

به این ترتیب می توان گفت که چشم انداز  پیش رو راهی دشوار ولی بین بیم و امید را نشان می دهد.

آدکانیان